تصور کنید که بدون نیاز به فرستنده های هواپیمایی می توانید اهداف هوایی را ردیابی کنید.به عنوان "چشم در آسمان" مهم عمل می کنداین مقاله اصول عملیاتی، مزایا، محدودیت ها، کاربردهای PSR و ارزش داده محور آن در مدیریت ترافیک هوایی معاصر را بررسی می کند.
رادار مداربسته ی اصلی با انتشار امواج الکترومغناطیسی و تجزیه و تحلیل اکوهای منعکس شده برای شناسایی و پیدا کردن اشیاء کار می کند. بر خلاف سیستم های رادار ثانویه که به پاسخ های فرستنده وابسته هستند،PSR می تواند هر شیئی را که امواج رادیویی را منعکس می کند شناسایی کند، صرف نظر از اینکه آیا تجهیزات همکاری را حمل می کنداین قابلیت باعث می شود که PSR برای شناسایی اهداف غیرمستقیم از جمله هواپیماهای بدون ترانسپندر، پرندگان و حتی وسایل نقلیه زمینی ایده آل باشد.
PSR از طریق موقعیت بازگشت کار می کند. آنتن رادار پالس های الکترومغناطیسی با قدرت بالا را انتقال می دهد که با سرعت نور (حدود 300،000 کیلومتر در ثانیه) در یک خط موج باریک حرکت می کنند.وقتی این امواج با اجسام برخورد می کنند، انرژی جزئی به گیرنده رادار بازتاب می یابد، که سیگنال ها را برای تعیین فاصله، جهت و سرعت شعاعی پردازش می کند.
شاخص های عملکردی حیاتی PSR عبارتند از:
سیستم های ترافیک هوایی مدرن به طور معمول PSR را با رادار ثانویه ادغام می کنند تا شبکه های نظارتی مکمل ایجاد کنند.در حالی که سیستم های ثانویه داده های شناسایی دقیق را برای هواپیماهای مجهز به ترانسپندر ارائه می دهند.این رویکرد دو لایه هم ایمنی و هم کارایی عملیاتی را افزایش می دهد.
PSR سنتی تنها داده های دو بعدی (مجموعه و آزیموت) را فراهم می کند. سیستم های رادار سه بعدی مدرن از طریق:
تکنولوژی PSR به سمت:
داده های تولید شده توسط PSR امکان می دهد:
سیستم های PSR با مقررات بین المللی مطابقت دارند که شامل موارد زیر می شود:
با وجود تکنولوژی های نوظهور مانند ADS-B، PSR برای نظارت جامع بر فضای هوایی ضروری است.توانایی آن برای تشخیص همه اشیاء اطمینان از آگاهی وضعیت اساسی برای ایمنی هواپیماییپیشرفت های تکنولوژیکی در حال انجام، قابلیت های PSR را از طریق پردازش هوشمند و عملیات شبکه ای افزایش می دهد.
تصور کنید که بدون نیاز به فرستنده های هواپیمایی می توانید اهداف هوایی را ردیابی کنید.به عنوان "چشم در آسمان" مهم عمل می کنداین مقاله اصول عملیاتی، مزایا، محدودیت ها، کاربردهای PSR و ارزش داده محور آن در مدیریت ترافیک هوایی معاصر را بررسی می کند.
رادار مداربسته ی اصلی با انتشار امواج الکترومغناطیسی و تجزیه و تحلیل اکوهای منعکس شده برای شناسایی و پیدا کردن اشیاء کار می کند. بر خلاف سیستم های رادار ثانویه که به پاسخ های فرستنده وابسته هستند،PSR می تواند هر شیئی را که امواج رادیویی را منعکس می کند شناسایی کند، صرف نظر از اینکه آیا تجهیزات همکاری را حمل می کنداین قابلیت باعث می شود که PSR برای شناسایی اهداف غیرمستقیم از جمله هواپیماهای بدون ترانسپندر، پرندگان و حتی وسایل نقلیه زمینی ایده آل باشد.
PSR از طریق موقعیت بازگشت کار می کند. آنتن رادار پالس های الکترومغناطیسی با قدرت بالا را انتقال می دهد که با سرعت نور (حدود 300،000 کیلومتر در ثانیه) در یک خط موج باریک حرکت می کنند.وقتی این امواج با اجسام برخورد می کنند، انرژی جزئی به گیرنده رادار بازتاب می یابد، که سیگنال ها را برای تعیین فاصله، جهت و سرعت شعاعی پردازش می کند.
شاخص های عملکردی حیاتی PSR عبارتند از:
سیستم های ترافیک هوایی مدرن به طور معمول PSR را با رادار ثانویه ادغام می کنند تا شبکه های نظارتی مکمل ایجاد کنند.در حالی که سیستم های ثانویه داده های شناسایی دقیق را برای هواپیماهای مجهز به ترانسپندر ارائه می دهند.این رویکرد دو لایه هم ایمنی و هم کارایی عملیاتی را افزایش می دهد.
PSR سنتی تنها داده های دو بعدی (مجموعه و آزیموت) را فراهم می کند. سیستم های رادار سه بعدی مدرن از طریق:
تکنولوژی PSR به سمت:
داده های تولید شده توسط PSR امکان می دهد:
سیستم های PSR با مقررات بین المللی مطابقت دارند که شامل موارد زیر می شود:
با وجود تکنولوژی های نوظهور مانند ADS-B، PSR برای نظارت جامع بر فضای هوایی ضروری است.توانایی آن برای تشخیص همه اشیاء اطمینان از آگاهی وضعیت اساسی برای ایمنی هواپیماییپیشرفت های تکنولوژیکی در حال انجام، قابلیت های PSR را از طریق پردازش هوشمند و عملیات شبکه ای افزایش می دهد.